ماجرا هنگامی آغاز شد که کمی بعد از اعلام خبر تصمیم کمیتۀ نوبل، نخست وزیر انگلستان، دیوید کامرون، در یک کنفرانس خبری آمادگی خود را برای دریافت این جایزه و کسب افتخار به نمایندگی از جانب کلاتحادیۀ اروپا اعلام کرد. کامرون گفت که هر چه باشد کشورش سالهای سال است که ضامن صلح و ثبات در اروپا است. جایزه صلح نوبل می تواند در لندن و در کنار جواهرات سلطنتی نگهداری شود.
کمی بعد از آن خانم مرکل، صدراعظم آلمان مخالفت خود را با کامرون اعلام کرد. او گفت بدیهی است که فقط آلمان به عنوان یکی از بنیانگذاران اتحادیۀ اروپا و بزرگترین قدرت اقتصادی این اتحادیه صلاحیت دریافت این جایزه را دارد.
متعاقب آن پرزیدنت اولاند، رئیس جمهور فرانسه خود را ناچار از طرح این سؤال دید که آیا از قضا بزرگترین جنگ طلب قرن بیستم شایستگی تبدیل شدن به سمبل صلح اروپا را دارد. با توجه به این که فرانسه به مراتب بیشتر در آشتی آلمان – فرانسه نقش بازی کرد تا آلمان. درست هنگامی که دولت آلمان این ادعای گزاف را رد کرده و دست به انجام یک مانور نظامی می زد، بلژیک و لوگزامبورگ هم حق خودشان را برای دریافت جایزه اعلام کردند، زیرا که بیشترین نهادهای اروپائی در این دو کشور قرار دارند و نه در کشورهای دیگر.
در همین حال نمایندگان دولت یونان اعلام کردند که ارسال ساماراس نخست وزیر یونان به اسلو به عنوان سیگنالی مثبت به مردم خسته شده از طرح های صرفه جوئی اتحادیۀ اروپا در یونان خواهد بود. علاوه بر این مبلغ 930 هزار یوروی جایزه هم در این کشور شدیدا بدهکار مورد نیاز فوری است. اسپانیا، پرتغال، ایتالیا و ایرلند هم با استدلالاتی مشابه دریافت جایزه را حق خود دانستند. همزمان با این تحولات در کلیۀ مرزهای بین این کشورها مجددا سربازان مرزبان مستقر شدند.
تقاضاهای ناامیدانه کمیته صلح نوبل مبنی بر این که آیا امکان ارسال هیأتی از جانب همۀ 27 کشور به مراسم اعطای جایزه امکانپذیر نیست، تاکنون بی جواب مانده اند. چرا که کشورهای پر جمعیت تر لهستان، آلمان و فرانسه خواستار آن بودند که در این هیأت نمایندگانی بیش از کشورهای کوتوله ای مثل اتریش و لوگزامبورگ داشته باشند. این کشورهای کوچکتر هم از آن نگرانند که در چنین ترکیبی نمایندگان این کشورها اصلا دیده نشوند. در حال حاضر بیشتر قسمتهای اروپا در حالت بسیج نظامی قرار گرفته است.
کارشناسان تنها دو راه حل برای جلوگیری از برخورد نظامی بین این کشورها را می بینند. یا کشورهای سابقا دوست با یکدیگر در معنای جایزۀ صلح نوبل تعمق کرده و درک خواهند کرد که این جایزه به چه منظوری است و یا از حالت بسیج نظامی فعلی استفاده نموده و آن "کشور لعنتی" ای را که اروپا را در آستانۀ یک جنگ قرار داده است با خاک یکسان کنند: نروژ.
http://www.der-postillon.com/2012/10/streit-welches-land-friendensnobelpreis.html#more